Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 2012

ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ /17 Ν0ΕΜΒΡΙΟΥ 1973


                            Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο


Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο

Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο
δυο καρδιές κι έναν ήλιο στη μέση
παίρνω φως από τον ήλιο
και φτιάχνω την αγάπη
και μου λες πως σ’ αρέσει.

Τα παιδιά τραγουδάνε στους δρόμους
κι η φωνή τους τον κόσμο αλλάζει
τα σκοτάδια σκορπάνε
κι η μέρα λουλουδίζει
σαν άνθος στο περβάζι.

Ένα σύννεφο είναι η καρδιά μου
κι η ζωή μου σε πλατεία
σ’ αγαπώ κι ο απέραντος κόσμος
πόσο μοιάζει με μικρή πολιτεία


                                  Ο δρόμος

           Ο δρόμος

Ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία
κάποιος την έγραψε στον τοίχο με μπογιά
ήταν μια λέξη μοναχά ελευθερία
κι ύστερα είπαν πως την έγραψαν παιδιά

Κι ύστερα πέρασε ο καιρός κι η ιστορία
πέρασε εύκολα απ' τη μνήμη στην καρδιά
ο τοίχος έγραφε μοναδική ευκαιρία
εντός πωλούνται πάσης φύσεως υλικά

Τις Κυριακές από νωρίς στα καφενεία
κι ύστερα γήπεδο στοιχήματα καυγάς
ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία
είπανε όμως πως την έγραψαν παιδιά

                                   Ένα το χελιδόνι


Ένα το χελιδόνι
Ένα το χελιδόνι κι η άνοιξη ακριβή
για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή
Θέλει νεκροί χιλιάδες να 'ναι στους τροχούς
Θέλει κι οι ζωντανοί να δίνουν το αίμα τους.

Θε μου Πρωτομάστορα μ' έχτισες μέσα στα βουνά
Θε μου Πρωτομάστορα μ' έκλεισες μες στη θάλασσα!

Πάρθηκεν από μάγους το σώμα του Μαγιού
Το 'χουνε θάψει σ' ένα μνήμα του πέλαγου
σ' ένα βαθύ πηγάδι το 'χουνε κλειστό
μύρισε το σκοτάδι κι όλη η άβυσσος

Θε μου Πρωτομάστορα μέσα στις πασχαλιές και Συ
Θε μου Πρωτομάστορα μύρισες την Ανάσταση

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου